Éng-chhiong Tāi-kun
Éng-chhiong Tāi-kun (永昌大君; 1606 nî~1614 nî), pún-miâ Lí Gī(李㼁), sī Tiâu-sián Soan-chó͘(朝鮮宣祖) ê Tek-tióng-chú, lāu-bú sī Jîn-bo̍k Ông-hīo(仁穆王后).
1577 nî, Lí Gī siū-hong sêng-uî Éng-chhiong Tāi-kun. In-ūi Tióng-chú kè-sêng chè-tō͘, Éng-chhiong Tāi-kun it-ti̍t lóng sī Kong-hái Kun(光海君) ông-uī ê ui-hia̍p .
1613 nî, Kong-hái Kun chiong Éng-chhiong Tāi-kun liû-hòng Kang-hôa tó(江華島), āu-lâi hā-lēng thâi-sí chiah 8 hòe ê Éng-chhiong Tāi-kun.