Sahālokadhātu (hoân-gú:सहा (sahā; sahāloka); so-pô sè-kài; ing-gú: sahā (sahā world); chông-gí:མི་འཇེད་འཇིག་རྟེན), so-pô sè-kài sī teh kóng Sek-khia-mô͘-nî hu̍t sóo kàu-huat ê sam tshen tāi tshen sè-kài (Buddhist cosmology)[1]; tsit ê sè-kài ê tsiòng-sing an-lím tio̍h si̍p-ok (十惡), lím-siū tsu huân-ló (annoyance), put-khing tshut-lî, tō kiò-tsò lím. Koh huan-i̍k tsò tsa̍p-ok, tsa̍p-huē, lím-thóo; sóo-uī "so-pô kok-thóo" (so-pô sè-kài) uî sam-ok(三惡) ngóo-tshù (五趣) tsa̍p-huē ê sóo-tsāi.[2]

Tsù-kái

siu-kái
  1. 《妙法蓮華經玄贊卷第二》:「此色界天。梵云索訶此云堪忍。諸菩薩等行利樂時多諸怨嫉眾苦逼惱。堪耐勞倦而忍受故。因以為名。娑婆者訛也。初禪大小等於欲界一四天下。一千初禪始等二禪。二禪為火災頂。一千二禪始等三禪。三禪為水災頂。一千三禪始等四禪。四禪為風災頂。乃是三千大千世界。號為娑婆世界也。」 (Hàn-gí)
  2. 《妙法蓮華經文句卷第二下》:「娑婆此翻忍。其土眾生安於十惡不肯出離。從人名土故稱為忍。悲花經云。云何名娑婆。是諸眾生忍受三毒及諸煩惱故名忍土。亦名雜雜九道共居(云云)。」 (Hàn-gí)

Tsham-ua̍t

siu-kái

Guā-pōo lên-ket

siu-kái