Tâi-oân Sin Bûn-ha̍k

Tâi-oân Sin Bûn-ha̍k (台灣新文學) sī chi̍t ê Tâi-oân Ji̍t-pún sî-tāi ê bûn-ha̍k khan-bu̍t, 1935 nî 12 goe̍h 28 hō chhòng-khan, iû Tâi-oân Sin Bûn-ha̍k Cha̍p-chì Siā pian-chi̍p hoat-hêng, chi̍p-kiat liáu Tâi-oân choân tó chìn-pō͘ ê chok-ka. Ū Tiong-bûn kap Ji̍t-bûn nn̄g chióng gí-bûn ê pán-pún. Piáu-bīn piau-póng sī bûn-gē ūn-tōng, si̍t-chè-siōng sī kū-iú chèng-tī-sèng ê bûn-ha̍k kiat-siā. Tiong-bûn ê pō͘-hūn sī Lōa Hô, Iûⁿ Siú-gû, Ngô͘ Sin-êng téng lâng chú-pit, ah chhòng-pān-jîn Iûⁿ Kûi hū-chek Ji̍t-bûn pō͘-hūn. 1937 nî 6 goe̍h 15, Ji̍t-pún tong-kio̍k hā-lēng hòe-chí Hàn-bûn cha̍p-chì, Tâi-oân Sin Bûn-ha̍k pī-pek thêng-khan. Tī chi̍t tang pòaⁿ gōa ê sî-kan lāi, chóng-kiōng hoat-hêng 15 kî kap Sin Bûn-ha̍k Goe̍h-khan 2 kî.