Bēng-chú
- Khu-pia̍t: Kāng-miâ ê chheh, chhiáⁿ khoàⁿ Bēng-chú (chheh)
Bēng-chú (孟子, 372 BC - 289 BC) sī Tiong-kok Chiàn-kok sî-kî Jû-ka ê su-sióng-ka, tiat-ha̍k-ka kah kàu-io̍k-ka. I hō͘ chin chē ê Tang-a lâng hō-choè „A-sèng“ (亞聖).
.jpg)
Bēng-chú (孟子, 372 BC - 289 BC) sī Tiong-kok Chiàn-kok sî-kî Jû-ka ê su-sióng-ka, tiat-ha̍k-ka kah kàu-io̍k-ka. I hō͘ chin chē ê Tang-a lâng hō-choè „A-sèng“ (亞聖).