Hiaⁿ-tī

Hiaⁿ-tī, chio̍h sī hiaⁿ-ko kap sió-tī; chāi chhin-sio̍k koan-hē siōng, sī hiaⁿ-tī chí-moāi ê ta-po͘ hit pō͘-hūn, ia̍h tio̍h sī sio-kâng lāu-bú he̍k-chiá lāu-pē ê ta-po͘ chhin-cho̍k. Hiaⁿ-tī it-poaⁿ sī pē-bú chhin-seⁿ ê siâng-hiaⁿ-tī, mā ū-ê sī pun--lâi, siu-liû, he̍k-chiá sī chài-hun kiàn-li̍p ê kè-hiaⁿ-tī koan-hē.

Hō-ló-ōe ū-sî mā kā ka-tī ê tông-piáu hiaⁿ-tī kiò chò sī hiaⁿ-ko kap sió-tī. Iáu ū chi̍t khoán sī ian-chhin siōng ê hiaⁿ-tī ia̍h tio̍h sī phòe-ngó͘ ê hiaⁿ-tī.

Siong-koan

• Chí-moāi
• Gī-hiāⁿ-tī