Kēng-cháu (ji̍t. 競走)[1] sī mi̍h-kiaⁿ sóa-tāng sok-tō͘ ê pí-sài. Sè-sio̍k ū chē khoán an-pâi lâng, tōng-bu̍t, chhia, chûn, hui-hêng-ki téng mi̍h lâi kēng-cháu ê oa̍h-tāng.

Chham-chiàu

siu-kái
  1. Ogawa Naoyosi, pian. (1931–1932). "競走". 臺日大辭典 Tai-Nichi Dai Jiten [Tâi-Ji̍t Tōa Sû-tián]. OCLC 25747241. 

Siong-koan

siu-kái
  • Cháu
  • Cháu-pio, chi̍t lūi kēng-cháu oa̍h-tāng, ia̍h ū phó͘-thong "cháu", "kēng-cháu" ê ì-sù.