Lí Chúi-chéⁿ (李水井; 1920 nî  – 1950 nî 11 goe̍h 29 ji̍t) sī chi̍t ūi Tiong-kok Kiōng-sán-tóng ê tóng-oân, Tâi-oân Tâi-lâm-chiu Tang-chio̍h-kūn Phò-chú-ke chhut-sin. Ji̍t-pún Yamaguchi Choan-kho Ha̍k-hāu pit-gia̍p. Jī-jī-pat Sū-kiāⁿ liáu-āu, su-sióng khai-sí óa chó-phài, lo̍h-bóe ka-ji̍p Tiong-kok Kiōng-sán-tóng, tī Tâi-oân ê hoat-tián cho͘-chit lāi sī ha̍k-kang-úi (學工委) ê tiōng-iàu kak-sek, pī lia̍h chìn-chêng í-keng chì-chió léng-tō 150 ê cho͘-chit, tī séng-kang-úi (省工委) ê tē-ūi kīn-chhù î Chhòa Hàu-khiân. 1950 nî Chhòa Hàu-khiân piàn-chiat liáu-āu, Tiong-kiōng tī Tâi-oân ê cho͘-chit óa-kái, Lí Chúi-chéⁿ pī lia̍h, tōa-liōng cho͘-chit sêng-oân iā pī tāi-pó͘. 1950 nî 11 goe̍h 29 hō pī chhèng-sat chāi Tâi-pak ê Bé-tiûⁿ-teng.[1][2]

Chham-khó chu-liāu

siu-kái
  1. 顏世鴻 (2012). 《青島東路三號:我的百年之憶及台灣的荒謬年代》. 啟動文化. 
  2. 陳正茂 (2009-03-01). 《臺灣早期政黨史略(一九○○─ 一九六○)》. 威秀出版.