Tōa-pêⁿ-nâ (大坪林) sī Tâi-oân Sin-pak-chhī Sin-tiàm-khu ē-té ê tē-hng, óa tī Kéng-bí-khe lâm kîⁿ. Pún tē-khu lāi-bīn ū Tâi-pak Chia̍t-ūn ê Tōa-pêⁿ-nâ-chām.

Tē-lí

siu-kái

Tōa-pêⁿ-nâ ê tang-lâm-pêng sī Chio̍h-tēng soaⁿ kûn, lēng-gōa saⁿ pêng sī Sin-tiàm-khe kap Kéng-bí-khe hô-chhoan-tē. Pún tē-hng pún-sin sī chi̍t-ê sió khóa ū 10 kong-chhiò chó-iū khí-lo̍h ê pêⁿ-po͘ tē-hêng[1].

Le̍k-sú

siu-kái

1753 nî, Tōa-pêⁿ-nâ gia̍p-chú Siau Biāu-heng (蕭妙興) thê-kiong só͘-chāi hō͘ Koeh Sek-liû (郭錫瑠) chhōa-thâu ê khún-hō͘ khui-chùn, 1760 nî-tāi goân-sêng[1].

Ji̍t-pún sî-tāi āu-kî pún tē-hng sī siat chò Sin-tiàm-ke ē-té ê tōa-jī, nā chiàu 1935 nî ê thóng-kè, ū jîn-kháu 7145 lâng[2]. Hit-tong-sî ē tōa-jī ē-té, pau-koat Sin-tiàm, Chhit-tiuⁿ (七張), Pó-táu-chhù (寶斗厝), Jī-cha̍p-tiuⁿ, Cha̍p-jī-tiuⁿ, Cha̍p-sì-tiuⁿ téng sió-jī (小字).

Chham-khó

siu-kái
  1. 1.0 1.1 張瓊文 (2001). 土地、社會與國家:新店地區的空間性轉化 (sek-sū thesis). 國立臺灣師範大學 地理研究所. 
  2. 臺灣總督官房調查課 (1936). 昭和十年末 臺灣常住戶口統計. 

Liân-kiat

siu-kái