Hā Hiàn-chong (夏獻宗; 1181 nî  – 1226 nî ) sī Se Hā ê tē-9 tāi hông-tè; Tóng-hāng bîn-cho̍k jîn-bu̍t. Pún-miâ hō-chòe Lí Tek-ōng (李德旺). Hiàn-chong tī 1223 nî kàu 1226 nî kî-kan chāi-ūi. Kòe-sin liáu-āu, biō-hō Hiàn-chong (獻宗), sè-hō Heng-tek Hông-tè (興德皇帝).

Hā Hiàn-chong
夏獻宗
Se Hā ê hông-tè
Se Hā ê hông-tè
Chāi-ūi 1223 nî – 1226 nî
Chêng-jīm Hā Sîn-chong
Kè-jīm Hā Boa̍t-chú
Choân-miâ
Lí Tek-ōng (李德旺)
Sē-hō
Heng Tek Hông-tè (興德皇帝)
Biō-hō
Hiàn-chong (獻宗)
Chhut-sì 1181 nî
Kòe-sin 1226 nî (44–45 hòe)