Hā Hoân-chong
Hā Hoân-chong (夏桓宗; 1177 nî – 1206 nî ) sī Se Hā ê tē-6 tāi hông-tè; Tóng-hāng bîn-cho̍k jîn-bu̍t. Pún-miâ hō-chòe Lí Sûn-iū (李純祐). Hoân-chong tī 1193 nî kàu 1206 nî kî-kan chāi-ūi. Kòe-sin liáu-āu, biō-hō Hoân-chong (桓宗), sè-hō Chiau-kán Hông-tè (昭簡皇帝).
| |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Se Hā ê hông-tè | |||||||||||||
| Se Hā ê hông-tè | |||||||||||||
| Chāi-ūi | 1193 nî – 1206 nî | ||||||||||||
| Chêng-jīm | Hā Jîn-chong | ||||||||||||
| Kè-jīm | Hā Siong-chong | ||||||||||||
| |||||||||||||
| Chhut-sì | 1177 nî | ||||||||||||
| Kòe-sin | 1206 nî (28–29 hòe) | ||||||||||||
