Lô Koàn-tiong

Lô Koàn-tiong (羅貫中; 1320 nî  – 1400 nî ), miâ Pún (本), piáu-jī Gān-ti̍t (彥直) kap Koàn-tiong, hō Ô͘-hái Sàn-jîn (湖海散人), sī Tiong-kok Goân-tiâu bóe-kî kap Bêng-tiâu chho͘-kî ê thong-sio̍k sió-soat-ka, mā sī sù-tāi bêng-tù Sam-kok Ián-gī ê chok-chiá. It-poaⁿ jīn-ûi Chúi-hó͘-toān mā sī iû Lô Koàn-tiong pang-chō͘ chéng-lí siu-kái--ê. Lēng-gōa chi̍t ê kóng-hoat sī āu pòaⁿ phō sī i siá--ê. I iáu ū kî-thaⁿ chok-phín chhin-chhiūⁿ Sûi Tn̂g Lióng-tiâu Chì-toān, Sam-sūi Pêng-iau Toān téng-téng.