Ph (jī-ha̍p jī-bió)
Ph (jī-ha̍p jī-bió) (sió-siá: ph) sī tsi̍t-ê jī-ha̍p jī-bó, tāi-piáu /f/ hi̍k-tsiá /p/ ê sàng-khì-im /pʰ/; teh lating gú-giân lāi-té, /ph/ iōng-teh tsioh-lâi ê sû-gú; thong-siông guân-tsū elláda-gú.[2] Kóo elláda-gú ê jī-bó /phi/ ⟨Φ, φ⟩, siōng-tāi-sing piáu-sī /pʰ/ (sàng-khì ê /p/ im), in-tshú hông tsuán-lio̍k lating tsiànn-jī-huat ⟨Ph⟩, tsit-ê kuàn-lē hông tsuán-î kàu kî-thann tsi̍t-kuá ê Se-au gú-giân. ⟨φ⟩ ê elláda-gú huat-im āu-lâi kái-tsò /f/, tse mā-sī kî-thann gú-giân tang-tiong siong-kuan tsioh-sû ê huat-im.
| Ph (jī-ha̍p jī-bió) | |
|---|---|
| Ph ph | |
| Sú-iōng huat | |
| Su-siá hē-thóng | Lating jī-bió |
| Luī-hîng | Jī-bó |
| Gú-im sú-iōng | It-puann piáu-sī tshing siang-tûn sat-im ê sàng-khì-im /pʰ/[1]. |
| Unicode bé-uī |
(U+0050, U+0068); |
| Li̍k-sú | |
| Huat-tén |
|
| Kî-thañ | |
Im-ti̍k piáu-sī
siu-káiIt-puann piáu-sī tshing siang-tûn sat-im ê sàng-khì-im /pʰ/[1].
Kok-tsióng gú-giân ê piáu-sī
siu-káiTeh huat-gú, ing-gú, uile̍ksū-gú hām kî-thann ìn-Au gí-hē lāi-té, jī-ha̍p jī-bó ⟨ph⟩ thong-siông piáu-sī hú-im [f]. Teh ing-gú lāi-té, ph tāi-piáu /f/, pí-jū /symphony/. lē-guā siōng, teh ing-gú lāi-té, ⟨ph⟩ tāi-piáu Stephen miâ-jī tang-tiong ê /v/ í-kip tsi̍t-kuá-á kóng-uē ê lâng tuì /nephew/ ê huat-im.
Teh tik-gú lāi-té, iōng-teh elláda-gú gú-guân-sû, tāi-piáu /f/, pí-jū /symphonie/. Teh huat-gú lāi-té, tāi-piáu /f/, pí-jū /phonétique/. Tī 1990-nî huat-gú ping-siá king-tsìng ê sî-tsūn, /nénuphar/ (water lily) it-sû hông king-tsìng tsò /nénufar/, sit-khì jī-ha̍p jī-bó "ph", in-uī ph lâi-tsū huán-bûn huân-gú m̄-ko m̄-sī Elláda-gú. In-uī /nénuphar/ it-sû ê ping-siá lâi-tsū tān-sû /nymphe/ sóo hîng-sîng ê tshò-ngōo ping-siá siong-kuan. Ph (sió-siá: ph), sī uile̍ksū-gú jī-bó lāi-té ê tē-20 ê jī-bó. Ph sī tsi̍t-ê hù-im, ph ê huat-im sī [f]. Ph tsok-uî hù-im tshut-hiān teh tān-sû ê khui-thâu, pí-jū 'Pheniciaid', tsok-uî jī-bó /p/ ê iân-sin jī-hîng; pí-jū 'a phobl' (pobl) tíng-tíng.
Teh Indo-Aryan lgú-giân ê lating jī-bió ping-siá tang-tiong, jī-ha̍p jī-bó "ph" thong-siông piáu-sī sàng-khì hù-im [pʰ]. Teh ua̍tlâm-gú lāi-té, ph tāi-piáu /pʰ/, m̄-ku ū-tang-sî-á mā-ē tha̍k-tsò /f/. Teh tâi-lô ping-im í-kip pe̍h-uē-jī lāi-té, tāi-piáu tshing siang-tûn sat-im ê sàng-khì-im /pʰ/, pí-jū /pho/[1].
Kè-sǹg-ki tāi-bé
siu-káiPh (jī-ha̍p jī-bió) ē-tàng iōng i-hā ê Unicode jī-hû piáu-sī:
- jī-bió kiat-kòo hun-kái (ki-pún lating jī-bió, piàn-im hû-hō):
| Hîng-sik | Jī-bú | Jī-hû ket-kòo | 16 tsìn-tsè tāi-bé | Suat-bîng | Pī-tsù |
|---|---|---|---|---|---|
| Tuā-siá | Ph | P◌h | U+0050, U+0068 |
Lating tuā-siá jī-bó ⟨P⟩ ka-siōng latin sió-siá jī-bó ⟨h⟩ |
|
| Sió-siá | ph | p◌h | U+0070, U+0068 |
Lating sió-siá jī-bó ⟨p⟩ ka-siōng latin sió-siá jī-bó ⟨h⟩ |
Tsù-kái
siu-kái- ↑ 1.0 1.1 1.2 台語字第0950151609號公告，《臺灣閩南語羅馬字拼音方案 Archived 2011-07-28 at the Wayback Machine.》，中華民國教育部，2006年10月14日. (Hàn-gí)
- ↑ Соболевский С. И. Учебник латинского языка / С. И. Соболевский. — М.: Издательство литературы на иностранных языках, 1953. — 9 с. (Gô-gú)
Tsham-ua̍t
siu-kái- Sàng-khì hù-im (sàng-khì-im/Aspirated consonant)