Amitāyurdhyāna sūtra

Amitāyurdhyāna sūtra (hoân-gú: अमितायुर्ध्यान सूत्र; tâi-gí: Hu̍t suat kuan bô-liōng siū hu̍t king; poj: Hu̍t soat koan bô-liōng siū hu̍t keng; ing-gú: Amitāyurdhyāna Sūtra; hàn-gú: 佛說觀無量壽佛經)mā kiò "kuan bô-liōng siū king" (觀無量壽經), tsa̍p-la̍k kuan king (十六觀經), tsuân king-bûn lóng-tsóng kan-na tsi̍t kuàn (volume (bibliography)), thê-miâ Lâu Sòng sēn-su (禪師) Kālaṃ yaśas (कालम् यशस्, 畺良耶舍) huan-i̍k.[1]tsīng-thóo sam-king (淨土五經一論) tsi it. Khai-guân sik-kàu lo̍k (開元釋教錄) kì-tsài Lâu Sòng Dharmamitra (धर्ममित्र, 曇摩蜜多) ê līng-guā tsi̍t-ê huan-i̍k-pún í-king phah-bô-khi̊.[2]

Se-tsōng ê thangka tíng-kuân biô-huē ū sukhāvatī (se-hong ki̍k-lo̍k sè-kài) tsīng-thóo ê o-mí-tô-hu̍t.
A fragment of a copy of the Amitayurdhyana Sutra at Wenzhou Museum

Pún king kan-na ū hàn-bûn pún kap uì hàn-bûn huan-i̍k tshut-lâi ê pán-pún (edition (book)), pīng-bô huat-hēn huān-bûn ê guân-bûn pún (source text). Tō sī án-ne hēn-tāi ê ha̍k-tsiá (intellectual) it-puañ līn-uî pún king m̄-sī uì ìn-tōo lâi-e̊. Tsì-î lâi-guân sī si-tiû tsi lōo sióng ê li̍k-tsiu ông-kok iá-sī tiong-kok pīng-bô tīng-lūn.[3][4][5] Mizuno Kogen (水野弘元) līn-uî pún king sui-lên m̄-sī guân-tsū ìn-tōo, m̄-koh kap hu̍t-kàu ki-pún kàu-gī ê tsing-sîn lóng kāng-khuán.[6]

Tsù-kái siu-kái

  1. "No. 365 佛說觀無量壽佛經 第1卷". 大正新脩大藏經. 第12冊.  (Hàn-gí)
  2. "No. 2154 開元釋教錄 第14卷". 大正新脩大藏經. 第14冊. 629c17-19.  (Hàn-gí)
  3. Damien Keown (2004-08-26). "Amitāyurdhyāna Sūtra". A Dictionary of Buddhism. Oxford University Press. p. 10. ISBN 978-0-19-157917-2. Goân-pún bāng-ia̍h Pó-chûn tī 2020-08-06. 2020-12-08 khòaⁿ--ê.  (Eng-gí)
  4. Fujita (1990). "The Textual Origins of the Kuan Wu-liang-shou ching: A Canonical Scripture of Pure Land Buddhism". Chū Robert E. Buswell. Chinese Buddhist Apocrypha. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 0585349630. Goân-pún bāng-ia̍h Pó-chûn tī 2015-04-14. 2020-12-08 khòaⁿ--ê.  (Eng-gí)
  5. Silk, Jonathan A. (April 1997). "The Composition of the "Guanwuliangshoufo-jing": Some Buddhist and Jaina Parallels to its Narrative Frame". 25 (2). Journal of Indian Philosophy: 181–256. JSTOR 23448579.  此文中譯:喬那森·斯爾克 (2017). Translated by 紀贇. "《觀無量壽佛經》的構成:其敘事結構的若干佛教與耆那教平行本" (PDF). 新加坡佛学研究学刊. 3.  (Eng-gí) (Hàn-gí)
  6. Muller, Charles (1998). "East Asian Apocryphal Scriptures: Their Origin and Role in the Development of Sinitic Buddhism". Bulletin of Toyo Gakuen University. 6: 69. goân-loē-iông tī 2013-03-17 hőng khó͘-pih. 2020-12-08 khòaⁿ--ê.  (Eng-gí)

Tsham-khó bûn-hèn siu-kái

  • Silk, Jonathan A. (April 1997). "The Composition of the "Guanwuliangshoufo-jing": Some Buddhist and Jaina Parallels to its Narrative Frame". 25 (2). Journal of Indian Philosophy: 181–256. JSTOR 23448579.  (Eng-gí)

Ên-sin ua̍t-tho̍k siu-kái

Tsham-ua̍t siu-kái

Guā-pōo lên-ket siu-kái