Hái-kiap[1] (海峽) mā thang kiò-chò hái-io[2] (海腰), sī 2 tè lio̍k-tē sio-óa, kā hái gia̍p tī tiong-ng ê tē-hêng. Chiū keng-chè, chèng-tī, kun-sū hong-bīn lâi-kóng, hái-kiap sī chiok ū chiàn-lio̍k kè-ta̍t ê só͘-chāi. Hái-kiap sī chi̍t chióng thian-jiân ê chúi-tō. Jîn-kang ê chúi-tō it-poaⁿ kiò-chò ūn-hô.

Hái-kiap (strait) ê sī-ì-tō͘.

Kiau hái-kiap sio-tùi-bīn ê khài-liām sī lio̍k-kiap.

Chhut-miâ ê hái-kiap

siu-kái

Siong-koan tiâu-bo̍k

siu-kái

Chham-khó chu-liāu

siu-kái
  1. Ogawa Naoyosi, pian. (1932). "hái-kiap 海峽". 臺日大辭典 Tai-Nichi Dai Jiten [Tâi-Ji̍t Tōa Sû-tián]. Hā-koàn. p. 517. OCLC 25747241. 
  2. Ogawa Naoyosi, pian. (1932). "hái-io 海腰". 臺日大辭典 Tai-Nichi Dai Jiten [Tâi-Ji̍t Tōa Sû-tián]. Hā-koàn. p. 516. OCLC 25747241.